Osteopatia – co trzeba wiedzieć na jej temat?

Cierpiąc na jakieś dolegliwości najczęściej udajemy się do lekarza, który zajmuje się ściśle określoną częścią ciała, która nas boli, albo też z którą mamy problemy. Cierpiąc na serce szukamy więc kardiologa, do bólu gardła wybieramy lekarza rodzinnego, a z chorobami płuc pomocy poszukujemy u pulmonologa. Co jednak, gdy nie wiemy, co dokładnie nam dolega, ale mamy pewność, że coś jest nie tak? Co w przypadku, gdy żaden z lekarzy nie jest w stanie nam pomóc? Wtedy w grę wchodzić może osteopatia, studia w obrębie której stanowią kierunek rozwoju wielu ambitnych przyszłych lekarzy. Czym ona tak właściwie jest i co powinniśmy wiedzieć na jej temat, zanim po nią sięgniemy? O tym porozmawiamy w tym krótkim poradniku.

Czym tak właściwie jest osteopatia?

Osteopatia studia nad którą wybiera coraz więcej młodych osób, to dziedzina medycyny niemająca wiele wspólnego z konwencjonalną jej wersją. Skupia się na terapii manualnej przy użyciu własnych rąk terapeuty, jednak nie zamyka się w obrębie tego. Bardzo duże znaczenie ma w niej budowanie odpowiedniej atmosfery, a w pacjencie – poczucia, że jest sobie w stanie poradzić z gnębiącego go chorobą. Osteopatia na piedestał wynosi układ odpornościowy człowieka, który według niej ma zdolność do regenerowania ciała człowieka i samodzielnego jego leczenia. To właśnie na jego pobudzaniu i stymulowaniu do bardziej aktywnej pracy skupia się cała ta gałąź medycyny.

Osteopatia w swoim działaniu największą wagę przywiązuje do narządów ruchu – jest zresztą dziedziną ściśle związaną z fizjoterapią, z którą bardzo często współpracuje, a specjaliści w której często przechodzą specjalistyczne szkolenia właśnie w kierunku osteopatii.

Osteopatia – studia, fakty i najważniejsze informacje

Choć osteopatia jest bardzo szeroką, rozbudowaną i złożoną gałęzią medycyny oraz czymś, co z uwagi na swoją nieinwazyjność pozornie nie jest w stanie zaszkodzić, istnieje sporo rzeczy, które powinno się wiedzieć, zanim tak właściwie się po nią sięgnie. Poniżej przedstawiamy te najbardziej kluczowe.

1. Każdy lekarz może stać się osteopatą, ale nie wszyscy nimi są

Osteopatia, studiów w której podejmuje się coraz większa liczba osób, wymaga specjalistycznej wiedzy. Niech więc nie zwiedzie nas to, że jest niekonwencjonalnym odłamem medycyny – wymaga ona albo specjalistycznych studiów, albo też szkoleń (w przypadku bycia lekarzem).

Zanim więc sięgniemy po nią, upewnijmy się, że osteopata ma należyte kwalifikacje do wykonania tego zawodu. Nie wystarczy, że jest lekarzem, choć sam ten fakt znacznie skraca mu drogę ku uprawianiu tegoż zawodu.

2. Osteopatia jest w stanie radzić sobie z wieloma różnymi schorzeniami

Osteopatia jest jedną z najbardziej wszechstronnych gałęzi medycyny niekonwencjonalnej. Potrafi radzić sobie z migrenami, zawrotami głowy, dolegliwościami stawów, dyskopatią, rwą kulszową, a nawet depresją, nerwicami, szumami usznymi i wszelkiego rodzaju urazami oraz wadami postawy. Na wielu polach pokrywa się z bardzo zbliżoną do niej fizjoterapią, z którą często się uzupełnia.

Polecamy:

• szkoła osteopatii
• studia osteopatyczne
• studia osteopatia

 

3. Istnieją trzy podstawowe rodzaje osteopatii

• Osteopatia parietalna radzi sobie z układem ruchowym i schorzeniami, które dotyczą jego ruchomości, bólu, ale też nieprawidłowego funkcjonowania stawów, mięśni czy ścięgien.
• Osteopatia wisceralna, która związana jest z narządami wewnętrznymi, w szczególności z układem trawiennym, oddechowym i krążenia.
• Osteopatia kranialna, a zatem taka, która dotyczy czaszki, opon mózgowo-rdzeniowych i ogólnie pojętego układu nerwowego. W jej zakresie można liczyć chociażby na leczenie migrenowych bólów głowy czy zaburzeń emocjonalnych.

4. Osteopatia nie jest cudotwórstwem

Choć zakres działania osteopatii jest olbrzymi, nie można do niej podchodzić jako do recepty na wszystkie dolegliwości. Wszystko zależy tutaj od konkretnej choroby, człowieka oraz oczywiście lekarza i jego techniki. Nawet jeśli jest ona w stanie poradzić sobie z mnóstwem chorób, jej skuteczność odbiega od stuprocentowej.

5. Osteopatia jest w stanie zapobiegać konieczności operowania

Faktem jest, że prawidłowo podjęte zabiegi osteopatyczne bazujące na właściwej i trafnej diagnozie, a często połączone z rehabilitacją pod okiem dobrego fizjoterapeuty są w stanie zapobiec konieczności przeprowadzania operacji. Jako że te powinny być dla nas ostatecznością, powinniśmy mieć to na naszej uwadze.

Podsumowanie

Osteopatia i studia kształcące w jej kierunku nie bez powodu cieszą się tak dużym zainteresowaniem. Mimo bowiem, że do leczenia podchodzi ona w sposób mocno niekonwencjonalny i nieszablonowy, wykazuje się ogromną skutecznością. Dla wielu pacjentów stanowi też ostatnią deskę ratunku, sprawdzając się w sytuacjach, w których standardowa medycyna załamała już ręce. Co jednak najważniejsze, jest metodą nieinwazyjną i całkowicie bezpieczną dla pacjenta. Jeżeli zatem potrzebujemy pomocy, a żaden lekarz nie był nam w stanie jej udzielić, to właśnie osteopatia, studia w której cieszą się olbrzymią popularnością, powinna być naszym następnym przystankiem.

Polecamy również:

• suche igłowanie kurs
• manipulacje krótkodźwigniowe kurs
• kursy dla fizjoterapeutów warszawa

 

 

Wizyta w poradni rehabilitacyjnej. Kiedy warto z niej skorzystać i jak dostać skierowanie ?

Rehabilitacja to kompleksowe działania mające na celu przywrócenie lub poprawę funkcji biologicznych, społecznych czy rodzinnych. Dotyczyć może ona zarówno osób, które maja różne dolegliwości o charakterze wrodzonym, jak również tych, którzy utracili sprawność w trakcie chorób czy wypadków. Najlepszym miejscem, gdzie można walczyć z tymi schorzeniami i uzyskać kompleksową pomoc, będzie poradnia rehabilitacyjna.

Zobacz także:

• rehabilitacja po bajpasach Szczecin
• fizjoterapia niemowląt Szczecin
• rehabilitacja uroginekologiczna Szczecin

 

Brak ruchu i choroby cywilizacyjne – najnowsze powody wizyt w poradniach rehabilitacyjnych.

Rehabilitacja zalecana jest dzisiaj nie tylko osobom niepełnosprawnym czy po wypadkach. Coraz większą grupę pacjentów stanowią osoby, które prowadzą siedzący tryb życia. Najczęściej skarżą się na bóle kręgosłupa w odcinku lędźwiowym i piersiowym, napięcia w okolicy szyi czy przeciążone mięśnie ramienia i przedramienia. Brak wystarczającej ilości ruchu, nieprawidłowa dieta i spędzanie długich godzin w pozycji siedzącej powodują, że nawet stosunkowo młodzi ludzie zaczynają cierpieć na choroby, które kiedyś były przypisywane osobom starszym.

WHO zaleca minimum 150 minut umiarkowanej aktywności lub 75 minut intensywnej aktywności fizycznej w tygodniu jako podstawę do zachowania zdrowia. Niestety, większość Polaków nie podejmuje żadnej aktywności fizycznej nawet raz w miesiącu. To oznacza utratę masy mięśniowej, gibkości czy ogólne obniżenie sprawności organizmu. Szczególnie brak ćwiczeń siłowych może przełożyć się na zachorowanie na osteoporozę czy sarkopenię. Obie choroby są bardzo niebezpieczne dla osób starszych, które po kontuzjach czy urazach, często zostają pacjentami poradni rehabilitacyjnych.

Główne wskazania do rehabilitacji i jej rodzaje.

Głównym celem rehabilitacji jest poprawa jakości życia pacjenta i jak najszybszy powrót do życia społecznego. Rozróżnia się kilka rodzajów rehabilitacji:

• rehabilitacja stacjonarna – dotyczy pacjentów szpitali i ośrodków, którzy wymagają całodobowej opieki,
• rehabilitacja w domu pacjenta – dotyczy pacjentów, których stan nie pozwala na ich przewiezienie do odpowiedniego ośrodka,
• rehabilitacja w trybie dziennym – przeznaczona dla pacjentów, którzy mogą samodzielnie dojeżdżać na zabiegi.

Miejsce świadczenia rehabilitacji i dobór metod jest uzależniony od rodzaju schorzenia i dopasowywany indywidualnie do każdego pacjenta. W przypadku nasilenia objawów i dolegliwości, wskazane może być łączenie kilku metod rehabilitacji. Najczęściej wykorzystywane są ćwiczenia ruchowe czy w wodzie, masaże, kinezyterapia lub krioterapia.

Wskazań do rehabilitacji może być bardzo dużo. Do najczęściej spotykanych zalicza się: przebyte kontuzje i urazy, powroty do sprawności po operacjach, wady postawy, korekcja wad wrodzonych, choroby neurodegeneracyjne i opóźnienia psychoruchowe.

W jaki sposób zdobyć skierowanie do poradni rehabilitacyjnej ?

O konieczności rehabilitacji, w każdym przypadku powinien zawsze decydować lekarz. Dlatego pierwsze kroki należy skierować do lekarza pierwszego kontaktu. Po wstępnej diagnozie, może on samodzielnie wypisać skierowanie na odpowiednie zabiegi lub skierować pacjenta do specjalisty neurologa, ortopedy czy lekarza rehabilitacji.

Podczas wizyty u lekarzy specjalistów warto zabrać ze sobą wszystkie, wcześniejsze wyniki badań w celu uzyskania prawidłowej diagnozy oraz dobór odpowiednich zabiegów w poradni rehabilitacyjnej. Wychodząc z gabinetu należy również dokładnie sprawdzić czy wszystkie dokumenty zawierają odpowiednie podpisy, pieczęcie oraz dokładny opis choroby. Zapobiegnie to ewentualnym powrotom do gabinetów lekarskich w celu uzupełnienia braków.

Jak wybrać poradnię rehabilitacyjną ?

Skierowanie do poradni rehabilitacyjnej jest ważne miesiąc. W tym czasie należy wybrać i zgłosić się do odpowiedniej poradni rehabilitacyjnej. Ponieważ nie jest tajemnicą, że terminy na NFZ są zazwyczaj odległe, warto sprawdzić w kilku jednostkach jak wygląda dostępność do zabiegów. Dobrym pomysłem jest również zapoznanie się ze stronami www i opiniami w internecie na temat poszczególnych poradni. Dzięki temu można zorientować się jaki jest poziom obsługi klienta w placówkach, poznać opinie o kadrze medycznej czy sprawdzić dostęp do sprzętu rehabilitacyjnego.

Aby uzyskać jak najlepsze rezultaty leczenia należy szukać poradni, która będzie realizowała zabiegi w cyklach tygodniowych. Pięć dni zabiegów i dwa dni przerwy weekendowej. Taki schemat leczenia wykazuje się największą skutecznością i w takiej postaci jest zazwyczaj zapisywany pacjentom przez NFZ.

Co warto zabrać na pierwszą wizytę w poradni rehabilitacyjnej ?

Poradnie rehabilitacyjne w ramach oferty leczniczej proponują fizykoterapie i kinezyterapie. Aby korzystać ze wszystkich zabiegów należy przede wszystkim posiadać wygodny strój. Dzięki temu można swobodnie wykonywać wszystkie zalecane ćwiczenia lub odkryć chore miejsce do zabiegów. Dodatkowo warto zabrać ze sobą ręcznik, który przyda się do zabiegów z wodą lub odświeżenia. Niektóre poradnie wymagają od pacjentów posiadania prywatnych, papierowych ręczników, gaz jałowych lub żeli do ultrasonografii.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Podologia – co oznacza ten termin?

Podologia jest uznawana za dziedzinę medycyny, nie jest jednak zarejestrowana formalnie jako specjalizacja. Jej rodowód można wyprowadzić zarówno od pedikiurzystki, jak i ortopedów, a podolog jest specjalistą  zajmującym się chorobami stóp oraz stawu skokowo-goleniowego.

Kim jest podolog?

Żeby zostać dyplomowanym podologiem nie wystarczy znajomość jednej dziedziny medycyny. Choroby stóp oraz stawu skokowo-goleniowego nie wynikają bowiem z jednej przyczyny, np. uszkodzeń mechanicznych, ale mogą mieć bardzo zróżnicowane podłoże. Podolodzy powinni dysponować wiedzą z zakresu ortopedii oraz chirurgii, dermatologii i diabetologii, a także w technice opatrywania ran oraz zastosowań technik ortopedycznych, czyli ortez lub wkładek ortopedycznych. Podolodzy również często współpracują z lekarzami z wybranych dziedzin, zarówno po, jak i przed postawieniem właściwej diagnozy, przypisują odpowiednie leki lub terapię, a także samodzielnie wykonują zabiegi. Pod stałą opieką podologów są m.in. sportowcy wyczynowi, w tym piłkarze.

Polecamy:

• Sklep podologiczny
• Kosmetyki na haluksy
• Preparaty na przesuszoną skórę stóp

Kiedy możemy potrzebować podologa?

Jedną z przyczyn powstania podologii jako dziedziny medycyny były katastrofalne warunki, w jakich odbywały się zabiegi na stopach przeprowadzane w salonach kosmetycznych przez niechlujnych pedikiurzystki. Niedbałość nierzadko doprowadza do licznych infekcji, wrastania paznokci w palce, a nawet amputacje palców. Przed powstaniem podologii osoby z problemami stóp miały zazwyczaj do wyboru tylko salony kosmetyczne albo ostateczność, czyli chirurga, obecnie podologia oferuje kompleksowe podejście do dolegliwości związanych ze stopami i stawem skokowo-goleniowym, a podolog wykonuje zabiegi samodzielnie lub kieruje pacjenta na leczenie do właściwego specjalisty.

O stopy należy dbać, gdyż są one dla człowieka bardzo ważne, a wszelkie dolegliwości z nimi związane są bardzo uciążliwe i nierzadko nie do zniesienia w codziennym życiu. Tymczasem często nie zauważamy nawet, że coś złego dzieje się z naszymi stopami, a pojawiające się bóle stóp i stawu skokowo-goleniowego przypisujemy zwykłemu przemęczeniu. Wiele schorzeń jest spowodowanych przez choroby stóp i na odwrót, inne choroby mogą powodować stóp schorzenia.

Wizyta u podologa nie powinna być spowodowana jednak obolałymi stopami po codziennym dniu pracy na nogach, czy też nadużywaniem marszobiegów. Taką wizytę zamawiamy wówczas, gdy nie radzimy sobie z codzienną pielęgnacją, czy już podjętym leczeniem stóp albo występują na nich niepokojące zmiany. Wizyty u podologa wymagają haluksy, wrośnięte paznokcie, czy wrodzone wady i zniekształcenia stóp. Dobrze jest również udać się do gabinetu podologa, gdy zaobserwujemy zmiany skórne w rodzaju modzeli, brodawek, wrzodów, czy  uciążliwych odcisków, a także przy pęknięciach na skórze, twardniejącym naskórku, czy przy grzybicy stóp.

Inaczej niestety ma się to zagadnienie w stosunku do chorych na cukrzycę. Taka osoba nie tylko może zasięgać porady podologa, ale wręcz powinna znajdować się pod jego stałą opieką. W takich wypadkach często zresztą zalecają taką opiekę specjaliści diabetycy, gdyż u chorego na cukrzycę dużym ryzykiem jest wystąpienie powikłania choroby o nazwie stopa cukrzycowa.

Również dosyć częstymi problemami ze stopami mogą charakteryzować się takie dolegliwości, jak niepełnosprawność, ograniczenie ruchowe, czy otyłość albo zwyrodnienia kręgosłupa. W ich wypadku chodzi bowiem o to, że nawet przy całkowicie zdrowych stopach nie zawsze takie osoby mogą samodzielnie o nie właściwie zadbać podczas codziennej higieny. Oczywisto

ścią jest również korzystanie z usług podologów przez sportowców, a niektóre z klubów piłkarskich o ustalonej renomie mają takiego rodzaju specjalistów zatrudnionych na etatach.

Czego możemy oczekiwać po wizycie w gabinecie podologicznym?

W przeciwieństwie do gabinetu kosmetycznego, nawet takiego o ustalonej renomie, tutaj możemy oczekiwać podobieństw do wizyty u lekarza. Przede wszystkim zostanie z nami przeprowadzony wywiad lekarski, dotyczący naszego stanu zdrowia, stylu życia oraz nawyków, które mogą być szkodliwe dla naszych stóp. To już oceni oczywiście podolog, a szczerość jest jak najbardziej wskazana. Kolejnym etapem będą oględziny naszych stóp, a może się okazać, że nasze ewentualne schorzenia albo ich widoczny brak uniemożliwią postawienie natychmiastowej diagnozy. Wówczas zlecane są przez podologa specjalistyczne badania i dopiero po uzyskaniu wyników, podolog może przystąpić do leczenia albo skierować nas na leczenie do specjalisty takiego, jak chirurg, czy ortopeda.

Często podolog może jednak poprzestać na poradach dotyczących higieny stóp, zalecić kurację domową, wspartą odpowiednimi lekami albo wykonać odpowiednie zabiegi samodzielnie.

Zabiegi, na które możemy liczyć u podologa

• profesjonalne skracanie paznokci, w tym zabiegi na paznokciach problematycznych, czyli z grzybicą, zgrubiałych albo z widoczną grzybicą;
• naprawa połamanych i uszkodzonych paznokci;
• leczniczy pedicure;
• usuwanie stwardniałego lub zrogowaciałego naskórka, leczenie modzeli i hiperkeratozy;
• usuwanie uciążliwych odcisków i kurzajek;
• odciążanie bolesnych miejsc wraz z masażem stóp i podudzi;
• leczniczy masaż stóp i podudzi.